Verleiding en misleiding

voorlichting overgewicht

Gisteren publiceerde RTL nieuws het artikel: ‘Alleen voorlichting tegen overgewicht helpt niet’. Volgens de nieuwe cijfers van het CBS zijn de aantallen van kinderen met overgewicht nog steeds niet afgenomen in Nederland. Ook wereldwijd neemt het aantal nog steeds razendsnel toe. En dat verbaast mij helemaal niks. Want met alleen voorlichting bereik je weinig.

struisvogelpolitiek

Het probleem is niet anders dan bijvoorbeeld met roken. Er staat heel expliciet op de verpakking dat het lijdt tot vreselijke ziekten en de dood. Stopt iemand daardoor met roken? Nee, natuurlijk niet. Hetzelfde probleem zie je met voeding, maar dat is nog veel groter. Hoe slecht een product ook is, gek genoeg zul je dat nooit aan de verpakking terug zien. Sterker nog, meestal staat er breed uitgemeten waarom het zo ontzettend goed voor je zou zijn. Misleiding pur sang! De overheid laat hiermee een grote verantwoordelijkheid liggen.

kinderen zijn de dupe

Voor kinderen is dat probleem nog groter. Door gebrek aan kennis weten zij weinig tot niks over voeding of hoe hun lichaam werkt. Dat maakt deze groep extra kwetsbaar en afhankelijk. Toch ook is voor volwassenen kennis nog vaak een heikel punt. Hoe moet je als ouder met goede wil, wijs worden uit al die etiketten en ingrediëntenlijsten? Haast onbegonnen werk en je kunt nu eenmaal niet overal verstand van hebben. Logisch, maar lastig in deze tijd. Want nog nooit is het aanbod slecht eten zo groot geweest. En wat ouders niet weten kun je kinderen niet leren.

verleiding & aanbod

Eten is bijna op elke hoek van de straat te koop. Doordat je overal geconfronteerd wordt met eten en verleiding, wordt er heel veel van ouders en kinderen gevraagd. Dat los je niet op alleen met voorlichting. Kinderen moeten leren hoe ze zich buiten een gezin ook staande kunnen houden om deze verleidingen te weerstaan. En daar vraag je nogal wat! De tientallen traktaties alleen al per jaar die een kind moet aannemen in de klas. De kinderfeestjes, verjaardagen, supermarkten, uitjes, dat maakt het probleem zeer omvangrijk.

gezinsbegeleiding

De hoogleraar slaat in het artikel de spijker op z’n kop. Er is veel meer nodig. Theorie zou vaker samen moeten gaan met praktische hulp en gezinsbegeleiding. In mijn praktijk zie ik dat deze gecombineerde aanpak, waar zowel kinderen als ouders betrokken worden, veel beter werkt. De kracht is om samen de oorzaken van het probleem te onderzoeken. Het geeft een duidelijke meerwaarde om iedereen binnen het gezin te betrekken. Zo kun je stap voor stap alle eet- en leefgewoontes in kaart brengen en aanpakken.

verandering in voeding en gedrag

Regelmatig zie ik dat ouders zich niet bewust zijn van de oorzaak of het probleem, ongeacht afkomst of opleidingsniveau. Ook spelen er vaak meer factoren een rol dan aanvankelijk werd gedacht. Om het effect hiervan terug te draaien is tijd nodig. De meeste eetproblemen zijn eigenlijk gedragsproblemen. In de praktijk zie je dat mensen veel tijd en intensieve begeleiding nodig hebben om oude patronen te verslaan. Dat lukt nooit met alleen voorlichting. Met de gecombineerde aanpak ontstaat er een blijvende verandering in omgang met eten en daarmee een duurzaam resultaat. En dat is vele malen krachtiger.